Dzisiejsze nowoczesne ogrzewanie domu jest w pełni zautomatyzowane. Zadanie użytkownika ogranicza się tylko do wprowadzenia właściwych ustawień, według będzie odbywać się których regulacja poszczególnych parametrów. Do najważniejszych wskaźników należy tzw. krzywa grzewcza. Wyjaśnimy, czym jest krzywa grzewcza i w jaki sposób poprawnie ją ustawić.
Krzywa grzewcza to zależność, występująca pomiędzy temperaturą zasilania instalacji grzewczej a temperaturą powietrza panującą na zewnątrz. Krzywa grzewcza precyzuje do jakiej temperatury kocioł ma podgrzewać wodę przy danej temperaturze zewnętrznej. Zależność ta jest opisywana za pomocą dwóch parametrów. Chodzi o nachylenie krzywej oraz jej poziom. Prototypem krzywej grzewczej była tzw. „tabela palacza”, pomagająca określić wymaganą temperaturę zasilania systemu grzewczego w zależności od temperatury zewnętrznej. W przypadku krzywej grzewczej funkcja ta jest obecnie spełniana automatycznie przez regulator pogodowy, który na podstawie pomiaru temperatury zewnętrznej dobiera temperaturę zasilania instalacji grzewczej.
Jak to wygląda?
Krzywe grzewcze to zakrzywione linie na wykresie, na którym na osi poziomej oznaczona jest temperatura zewnętrzna, a na pionowej zasilanie instalacji grzewczej. Użytkownika musi jedynie wybrać właściwą krzywiznę oraz jej ewentualne przesunięcie w górę lub w dół. Optymalne ustawienie krzywej grzewczej to takie, kiedy przy różnych temperaturach panujących na zewnątrz można zachować jednakową temperaturę wewnątrz budynku. Warto wiedzieć, że czas poświęcony na regulację zwraca się w postaci wyższego komfortu cieplnego i niższych rachunków za ogrzewanie. W sytuacji, gdy na zewnątrz robi się chłodniej, sterownik automatycznie podnosi temperaturę wody w kotle, nie dopuszczając tym samym do nadmiernego wychłodzenia pomieszczeń. Im większe nachylenie krzywej grzewczej, tym woda w instalacji grzewczej będzie cieplejsza i większa ilość ciepła zostanie oddana do pomieszczeń.
Rodzaj systemu grzewczego
Systemy ogrzewania domu różnią się pomiędzy sobą specyfiką, którą trzeba uwzględnić w procesie konfiguracji krzywej grzewczej. Wiąże się to z innymi nominalnymi temperaturami zasilania i powrotu. Z racji swojej specyfiki, systemy ogrzewania podłogowego pracują efektywnie z niskimi temperaturami i dla nich dobierane są krzywe grzewcze o niskim nachyleniu. Np. dla systemu podłogowego temperatura zasilania może wynosić 28°C, a dla powrotu 23°C. Obniżanie temperatury powrotu wody grzewczej ma zasadnicze znaczenie dla większej efektywności kotła kondensacyjnego. Kocioł ten przy zbyt wysokiej temperaturze wody nie będzie mógł skraplać pary wodnej ze spalin, co znacząco pogorszy jego funkcjonowanie. Dla kotłów kondensacyjnych oraz pomp ciepła istotne jest zatem zapewnienie efektywnej pracy instalacji przy możliwie najniższej temperaturze wody grzewczej. Z kolei dla nowoczesnego ogrzewania domu z zamontowanymi w pomieszczeniach grzejnikami górną granicą temperatury grzejnika jest 60°C.
